Γιορτή Αγίου Πνεύματος

Αύριο είναι η γιορτή του Αγίου Πνεύματος, δυστυχώς οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ταυτίσει την ημέρα αυτή με ευκαιρία για μικρές διακοπές και καλοκαιρινές εξορμήσεις, αγνοώντας  το μήνυμα της μεγάλης αυτής γιορτής της χριστιανοσύνης αλλά και τα έθιμα αιώνων που αναβιώνουν σε πολλά μέρη της χώρας.

 Το τρίτο πρόσωπο της Τριάδας. Επειδή στη γλώσσα μας χρησιμοποιούμε το άρθρο "το" όταν αναφερόμαστε στο Αγιο Πνεύμα, μένουμε πολλές φορές με την εντύπωση πως το Αγιο Πνεύμα είναι ένα αντικείμενο χωρίς προσωπικότητα. Αυτό, είναι ένα τεράστιο λάθος. Το Αγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, είναι ευαίσθητος και μπορεί κανείς να τον λυπήσει. Είναι εδώ στη γη για να καθοδηγεί τους Χριστιανούς στη ζωή αυτή με τη Θεϊκή σοφία, και να τους γεμίζει με την ίδια δύναμη που είχε και ο Ιησούς για να εκπληρώσουν το έργο που ο Ιησούς ανέθεσε στην εκκλησία Του. Αυτός, το Αγιο Πνεύμα εστιάζει σε κάποιον άλλο και όχι στον εαυτό Του. Όπως τα μάτια του σώματός μας μέσα από τα οποία βλέπουμε τα φυσικά πράγματα, σπάνια το Αγιο Πνεύμα εστιάζει στον εαυτό Του αλλά περισσότερο μας δείχνει τον Χριστό - Αυτόν, μέσα από τον οποίο όλη η ζωή φαίνεται κάτω από ένα καινούριο φως.

 Η γιορτή του Αγίου Πνεύματος, συνοδεύεται από πανηγύρια σε πολλές περιοχές, όπου αναβιώνουν τοπικά έθιμα .
                             
Στον Βώλακα Δράμας, την παραμονή της γιορτής δύο παλικάρια, το ένα από τη μεριά του χωριού και το άλλο από την άλλη (από τον πάνω μαχαλά και τον κάτω μαχαλά όπως λένε), ξεκινάνε το απόγευμα και κάνουνε τον περίγυρο του χωριού έχοντας σαν τελικό προορισμό τους το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος που βρίσκεται στο Φαλακρό. Με τον περίγυρο αυτό θέλουν να λάβει υπόψη του το Άγιο Πνεύμα ολόκληρο το χωριό και τα χωράφια τους, να τους φωτίσει και να τους βοηθήσει σε δύσκολες καταστάσεις.

Οι γυναίκες κρατούν στα xέρια τους τα "δάκρυα της Παναγίας" (ένα φυτό της περιοχής - με αυτό στολίζουν και τον Επιτάφιο το Πάσχα). Τα παλικάρια τα ονόμαζαν «συνουργίες» γιατί γύριζαν τα σύνορα. Το πρωί που φθάνουν στο εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος τους περιμένει ο παπάς καθώς και πολλοί άλλοι προσφέροντας τους ούζο και μεζέ. Ο παπάς τους μυρώνει και ξεκινάει τη λειτουργία στο εκκλησάκι. Στη συνέχεια παίρνουν όλοι αγιασμό. Πολλοί είναι ταγμένοι στο Άγιο Πνεύμα και έτσι πάνε αποβραδίς και ετοιμάζουν το γνωστό «κουρμπάνι». Μετά το φαγητό στήνεται ένας μεγάλος χορός που κρατάει μέχρι το μεσημέρι.

Στη Σμίξη Γρεβενών, οι γυναίκες του χωριού μοιράζουν πίτες, γλυκά και επταζιμίτικο ψωμί (με μυρωδικά) στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου και του Αγ. Αθανασίου.

Στον Δήμο Τορώνης Χαλκιδικής , γίνεται Πανηγύρι του Αγίου Πνεύματος καθώς γιορτάζει ο ιερός ναός της Συκιάς. Την προηγούμενη ημέρα πραγματοποιείται εσπερινή ακολουθία και περιφορά εικόνας.
                                                     

Η επόμενη μέρα ξεκινάει με πανηγυρική λειτουργία και ακολουθεί διανομή φαγητού στους πιστούς. Μέλη της κοινότητας προμηθεύουν την εκκλησία με κρέας, ρύζι και φασόλια τα οποία μαγειρεύονται παραδοσιακά στην αυλή του ναού.

Στην Κύπρο υπάρχει ένα έθιμο, αυτό του Κατακλυσμού που τηρείται εδώ και αιώνες ανήμερα του Αγίου Πνεύματος. Σε όλη την Κύπρο υπάρχει η συνήθεια να κατακλύζονται, ιδιαίτερα οι νέοι και οι νέες, να «μπουγελώνουν» δηλαδή με νερό ο ένας στον άλλο να φύγει κάθε κακό από κοντά τους. Το έθιμο του Κατακλυσμού θεωρείται στη ρίζα του ειδωλολατρικό, δηλαδή πηγάζει από τη λατρεία της Θεάς Αφροδίτης και του Άδωνη που γιόρταζαν οι αρχαίοι Κύπριοι στην Πάφο, την Αμαθούντα και όπου υπήρχαν βωμοί της Αφροδίτης και του Άδωνη







Κ.Σ.